| Source | Target | | Tuttavia, sono previsti un livello minimo del 7,5 % e un massimale del 15 % (cfr. articolo 79, paragrafo 2, della legge fiscale). | Ustalono jednak, że minimalny poziom opodatkowania wyniesie 7,5 %, zaś maksymalny – 15 %, zob. art. 79 ust. 2 ustawy podatkowej. |
| Articolo 88, lettera d) della legge fiscale. | Artykuł 88 lit. d) ustawy podatkowej. |
| Le società di domicilio sono entità giuridiche iscritte nel registro pubblico, che hanno soltanto la sede o un ufficio in Liechtenstein, ma non vi svolgono alcuna attività economica o commerciale. | Tzw. spółki domicylowe to podmioty prawne zarejestrowane w rejestrze publicznym, które jedynie mają swoją siedzibę lub biuro w Liechtensteinie, jednak nie prowadzą tam żadnej działalności – ani handlowej, ani gospodarczej. |
| Questa esenzione fiscale a favore delle società di domicilio è anteriore all’adesione del Liechtenstein all’accordo SEE e pertanto non rientra nella presente decisione, che tratta soltanto delle esenzioni fiscali introdotte dopo l’1.5.1995, data in cui il Liechtenstein è entrato a far parte del SEE. | Odstępstwo podatkowe na korzyść spółek domicylowych miało miejsce przed przystąpieniem Liechtensteinu do Porozumienia EOG, nie stanowi zatem części niniejszej decyzji, której przedmiotem są jedynie te odstępstwa podatkowe, które wprowadzono po dniu 1 maja 1995 r., który jest dniem przystąpienia Liechtensteinu do Porozumienia EOG. |
| Cfr. l’articolo 85, paragrafo 2, della legge fiscale, come modificato nel 1996 (LGBL 1996 n. 88). | Zobacz art. 85 ust. 2 ustawy podatkowej w wersji z poprawkami z 1996 r., LGBL 1996 nr 88. |
| Gli articoli 88, punto f), 88, punto g), 88, punto h), paragrafo 3, 88, punto i), paragrafo 2, della legge fiscale del 1961 concernente l’imposta cedolare sui fondi d’investimento sono stati abrogati. | Uchylono art. 88 lit. f), art. 88 lit. g), art. 88 lit. h) ust. 3, art. 88 lit. i) ust. 2 ustawy podatkowej z 1961 r., które regulowały kwestię podatku od zysków kapitałowych w przypadku funduszy inwestycyjnych. |
| Questa legge ha anche abrogato l’articolo 84, paragrafo 5, e inserito un nuovo articolo 86, paragrafo 2, che stabilisce che gli attivi gestiti dei due tipi di imprese di investimento sono espressamente esentati dal pagamento dell’imposta sul capitale. | Ustawa również uchyliła art. 84 ust. 5 oraz wprowadziła nowy art. 86 ust. 2, który stanowi, że aktywa zarządzane obu rodzajów przedsiębiorstw inwestycyjnych są wyraźnie wyłączone z płatności podatku od kapitału. |
| Decisione della Commissione del 22 settembre 2004 relativa all’aiuto di Stato N 354/04. | Decyzja Komisji z dnia 22 września 2004 r., pomoc państwa N 354/04. |
| Cfr. il punto 3, paragrafo 3, degli orientamenti dell’Autorità sulle misure di tassazione diretta delle imprese. | Zob. pkt 3(3) wytycznych Urzędu dotyczących pomocy państwa w odniesieniu do bezpośredniego opodatkowania przedsiębiorstw. |
| Il Tribunale di primo grado, per esempio, ha statuito che una misura fiscale non perde il suo carattere selettivo soltanto perché si basa su criteri obiettivi, cfr. sentenza del Tribunale di primo grado del 6.3.2002 nelle cause riunite T-127/99,T-129/99 e T-148/99, Diputación Foral de Álava e.a./Commissione, Racc. 2002, pag. II-1275. | Sąd Pierwszej Instancji uznał np., że środek fiskalny nie traci swojego selektywnego charakteru jedynie dlatego, że opiera się na kryteriach obiektywnych, zob. orzeczenie SPI z dnia 6 marca 2002 r., T-127/99, T-129/99 oraz T-148/99, Diputación Foral de Álava e.a. przeciwko Komisji, Rec. 2002, II-1275. |
| Cause riunite E-5/04 – E-7/04 Fesil e altri/Autorità, citate, punti 82 e segg. | Połączone sprawy E-5/04 – E-7/04, Fesil and others przeciwko Urzędowi, przytoczone powyżej, pkt 82 i następne. |
| Entrambi i tipi di imprese di investimento devono separare gli attivi propri della società dagli attivi gestiti degli investitori, che sono conservati in una banca di deposito; e nelle procedure di fallimento, gli attivi propri sono a disposizione dei creditori sia per i fondi di investimento che per le società di investimento. | Oba typy przedsiębiorstw inwestycyjnych muszą utrzymywać aktywa własne oddzielnie od aktywów zarządzanych w imieniu inwestorów i gromadzonych w banku depozytowym; w przypadku upadłości aktywa własne są do dyspozycji wierzycieli zarówno w przypadku funduszy inwestycyjnych, jak i spółek inwestycyjnych. |
| Le aliquote fiscali vantaggiose accordate alle società di domicilio non sono state oggetto di indagine da parte dell’Autorità, poiché le disposizioni in questione sono anteriori all’accordo SEE. | Korzystne stawki podatkowe dla spółek domicylowych nie były przedmiotem postępowania wyjaśniającego Urzędu, jako że przepisy te weszły w życie przed zawarciem Porozumienia EOG. |
| La citazione è tratta dal parere di un esperto, presentato dalle autorità del Liechtenstein, relativo alle forme giuridiche delle imprese di investimento e alla fiscalità ad esse applicata (Sezione DII,b.ii.3). | Zacytowano z opinii eksperta dostarczonej przez władze Liechtensteinu, a dotyczącej form prawnych przedsiębiorstw inwestycyjnych oraz odpowiedniego opodatkowania, któremu podlegały (część DII, b.ii.3). |
| Anche se la sentenza riguardava il settore della fiscalità, l’Autorità ritiene che il problema in questione sia lo stesso nel quadro delle norme relative agli aiuti di Stato. | Orzeczenie zostało wydane w obszarze opodatkowania, jednak Urząd uważa, że przedmiotowy problem w taki sam sposób odnosi się do zasad pomocy państwa. |
| Cfr. anche la decisione della Commissione del 6 settembre 2005 sul regime di aiuti di Stato cui l’Italia ha dato esecuzione a favore di taluni organismi di investimento collettivo in valori mobiliari (in appresso «regime italiano di investimento collettivo») ( GU L 268 del 27.9.2006, pag. 1). | Zob. również decyzja Komisji z dnia 6 września 2005 r. dotycząca programu pomocy państwa wdrożonego przez Włochy na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (Dz.U. L 268 z 27.9.2006, s. 1) (zwanego dalej włoskim programem zbiorowego inwestowania). |
| Cfr. anche la decisione della Commissione del 6 settembre 2005 sul regime di aiuti di Stato cui l’Italia ha dato esecuzione a favore di taluni organismi di investimento collettivo in valori mobiliari (GU L 268 del 27.9.2006, pag. 1) e la causa T-445/05 Associazione Italiana del risparmio gestito e.a./Commissione, punto 127 e segg. | Zobacz również decyzja Komisji z dnia 6 września 2005 r. dotycząca programu pomocy państwa wdrożonego przez Włochy na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (Dz.U. L 268 z 27.9.2006, s. 1) oraz sprawa T-445/05, Associazione Italiana del risparmio gestito, e.a. przeciwko Komisji, pkt 127 ff. |
| Cfr. la decisione sul regime italiano di investimento collettivo, punto 45, confermata dal Tribunale di primo grado nella causa T-445/05 Associazione italiana del risparmio gestito/Commissione, citata, e nella causa T-424/05 Italia/Commissione. | Zob. włoski program zbiorowego inwestowania, pkt 45, potwierdzony przez Sąd Pierwszej Instancji w sprawie T-445/05, Associazione italiana del risparmio gestito przeciwko Komisji, przytoczonej powyżej, oraz T-424/05, Włochy przeciwko Komisji. |
| Cfr. causa T-424/05, citata, punto 156. | Zob. sprawa T-424/05, przytoczona powyżej, pkt 156. |
| Conformemente alla giurisprudenza (cfr. la causa T-424/05, citata, punto 160), l’Autorità non deve dimostrare che tutte le società di investimento operano sui mercati internazionali. | Zgodnie z orzecznictwem (zob. sprawa T-424/05 przytoczona powyżej, pkt 160), Urząd nie musi dowodzić, że wszystkie spółki inwestycyjne prowadzą działalność na rynkach międzynarodowych. |
| Nella valutazione dei regimi di aiuto è sufficiente studiare le caratteristiche generali del regime senza esaminare ogni caso particolare. | W ocenie programów pomocy wystarczające jest dokonanie oceny ich ogólnych właściwości, bez konieczności sprawdzania każdego indywidualnego wniosku. |
| Causa 173/73, Italia/Commissione, Racc. 1974, pag. 709. | Sprawa 173/73, Włochy przeciwko Komisji,, Rec. 1974,709. |
| Causa 248/84, Germania/Commissione, Racc. 1987, pag. 4013. | Sprawa 248/84, Niemcy przeciwko Komisji, Rec. 1987, 4013. |
| La decisione dell’Autorità n. 213/94/COL dell’1 dicembre 1994 ha dato luogo all’abolizione delle agevolazioni fiscali sulla produzione industriale. | Ulgi podatkowe w przypadku produkcji przemysłowej zniesiono po wydaniu przez Urząd decyzji nr 213/94/COL w dniu 1 grudnia 1994 r. |
| Decisione dell’Autorità n. 106/95/COL del 31 ottobre 1995 relativa all’esenzione dei contenitori di vetro dall’imposta di base sugli imballaggi per bevande non riutilizzabili. | Decyzja Urzędu nr 106/95/COL dotycząca zwolnienia z podstawowego podatku od szklanych opakowań z dnia 31 października 1995 r. |
| Decisione dell’Autorità n. 145/97/COL del 14 maggio 1997 relativa alle misure adeguate inerenti a contributi previdenziali differenziati su base regionale. | Decyzja Urzędu nr 145/97/COL z dnia 14 maja 1997 r. dotycząca odpowiednich środków odnoszących się do zróżnicowanych regionalnie składek na ubezpieczenie społeczne. |
| GU C 2 del 6.1.1998, pag. 1. | Dz.U. C 2 z 6.1.1998, s. 1. |
| La Commissione ha pubblicato questa comunicazione nel novembre 1998 (GU C 384 del 10.12.1998). | Komisja wydała obwieszczenie w listopadzie 1998 r. (Dz.U. C 384 z 10.12.1998). |
| Una comunicazione analoga è stata integrata come capitolo 17B negli orientamenti dell’Autorità sugli aiuti di Stato nel giugno 1999. | Podobne obwieszczenie włączono do wytycznych Urzędu dotyczących pomocy państwa jako rozdział 17B w czerwcu 1999 r. |
| Cfr., tra l’altro, la causa C-387/92 Banco Exterior de EspañaSA/Ayuntamiento de Valencia, Racc. 1994, pag. I-877. | Zob. m.in. sprawa C-387/92, Banco Exterior de España SA przeciwko Ayuntamiento de Valencia, Rec. 1994, I-877. |
| Paragrafo 18 della comunicazione. | Pkt 18 obwieszczenia. |
| Cause riunite T-346/99, T-347/99 e T-348/99 Territorio Histórico de Álava e altri/Commissione, punto 84. | Połączone sprawy T-346/99, T-347/99 i T-348/99, Territorio Histórico de Álava i inni przeciwko Komisji, pkt 84. |
| Cause riunite T-254/00, T-270/00 e T-277/00 Hôtel Cipriani/Commissione, sentenza del Tribunale di primo grado del 28.11.2008 (che cita le cause riunite T-195/01 e T-207/01 Government of Gibraltar/Commissione, Racc. 2002, pag. II-2309, punto 130). | Połączone sprawy T-254/00, T-270/00 oraz T-277/00, Hôtel Cipriani przeciwko Komisji, wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 28 listopada 2008 r. (z przytoczeniem połączonych spraw T-195/01 oraz T-207/01, Rząd Gibraltaru przeciwko Komisji, Rec. 2002, II 2309, pkt 130). |
| Causa C-5/89, Commissione/Germania, Racc.1990, pag. I-3437, punto 14; causa C-169/95, Spagna/Commissione, Racc. 1997, pag. I-135, punto 51; causa C-24/95, Land Rheinland-Pfalz/Alcan Deutschland GmbH, Racc. 1997, pag. I-1591, punto 25. | Sprawa C-5/89, Komisja przeciwko Niemcom, Rec. 1990, I-3437, pkt 14; sprawa C-169/95, Komisja przeciwko Hiszpanii, Rec. 1997, I-135, pkt 51; sprawa C-24/95, Kraj związkowy Nadrenia Palatynat przeciwko Alcan Deutschland GmbH, Rec. 1997, I-1591, pkt 25. |
| Causa C-5/89 Commissione/Germania, Racc. 1990, pag. I-3437, punto 14 e Causa T-171/02 Regione Autonoma della Sardegna/Commissione, Racc. 2005, pag. II-2123, punto 64. | Sprawa C-5/89, Komisja przeciwko Niemcom, Rec. 1990, I-3437, pkt 14 i sprawa T-171/02, Regione Autonoma della Sardegna przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2005, II-2123, pkt 64. |
| Causa C-5/89 Commissione/Germania, Racc. 1990, pag I-3437, punto 14, e causa C-169/95 Spagna/Commissione, Racc. 1997, pag. I-135, punto 51. | Sprawa C-5/89, Komisja przeciwko Niemcom, Rec. 1990, I-3437, pkt 14, sprawa C-169/95, Hiszpania przeciwko Komisji, Rec. 1997, I-135, pkt 51. |
| Cause riunite C-183/02 P e C-187/02 P Demesa and Territorio Histórico de Álava/Commissione, Racc. 2004, pag. I-10609, punto 51. | Połączone sprawy C-183/02 P i C-187/02 P, Demesa i Territorio Histórico de Álava przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2004, I-10609, pkt 51. |
| Causa T-290/97, Mehibas Dordstelaan/Commissione, Racc. 2000, pag. II-15 e cause C-182/03 e C-217/03, Belgium and Forum 187 ASBL/Commissione, Racc. 2006, pag. I-05479, punto 147. | Sprawa T-290/97, Mehibas Dordstelaan przeciwko Komisji, Rec. 2000, II-15 i sprawy C-182/03 i C-217/03, Belgia i Forum 187 ASBL przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2006, I-05479, pkt 147. |
| Dalla relazione al Parlamento del Liechtenstein sull’accordo SEE (Bericht und Antrag der Regierung an den Landtag des Fürstentums Liechtenstein betreffend das Abkommen über den Europäischen Wirtschaftsraum vom 2. Mai 1992) emerge che le autorità nazionali riconoscono che in linea di principio le agevolazioni fiscali costituiscono aiuti di Stato ai sensi dell’articolo 61, paragrafo 1, dell’accordo SEE e che in determinate circostanze può essere necessario notificare le misure fiscali adottate (pag. 134). | Zgodnie ze sprawozdaniem dla parlamentu Liechtensteinu dotyczącym Porozumienia EOG (Bericht und Antrag der Regierung an den Landtag des Fürstentums Liechtenstein betreffend das Abkommen über den Europäischen Wirtschaftsraum vom 2. Mai 1992) władze Liechtensteinu uznają, że zmniejszenie podatku zasadniczo stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 61 ust. 1 Porozumienia EOG oraz że zgłoszenie środków podatkowych w Liechtensteinie może być w pewnych okolicznościach konieczne (s. 134). |
| Cfr. anche le spiegazioni fornite nella relazione al Parlamento del Liechtenstein relative alla partecipazione allo Spazio economico europeo [Bericht und Antrag der Regierung an den Landtag des Fürstentums Liechtenstein betreffend die Teilnahme am Europäischen Wirtschaftsraum (EWR) 2. Teil, Nr. 1995/1], pag. 168. | Zob. również zamieszczone w sprawozdaniu dla parlamentu Liechtensteinu wyjaśnienia dotyczące uczestnictwa w Europejskim Obszarze Gospodarczym (Bericht und Antrag der Regierung an den Landtag des Fürstentums Liechtenstein betreffend die Teilnahme am Europäischen Wirtschaftsraum (EWR) część 2, nr 1995/1). s. 168. |
| Questi principi si applicano però soltanto in circostanze eccezionali e un’impresa non può in linea di massima fare legittimo affidamento sulla regolarità dell’aiuto, a meno che tale aiuto non sia stato concesso conformemente alla procedura di notifica all’Autorità (ovvero alla Commissione europea) [44]. | Zasady te mają jednak zastosowanie jedynie w wyjątkowych okolicznościach i przedsiębiorstwo zwykle nie może mieć uzasadnionych oczekiwań, że pomoc jest zgodna z prawem, o ile nie została ona przyznana zgodnie z procedurą zgłaszania pomocy Urzędowi (lub w odpowiednich przypadkach Komisji Europejskiej) [44]. |
| Si tratta di un principio recentemente ribadito dalla Corte di giustizia: «In una situazione come quella di cui trattasi nella causa principale, l’esistenza di una circostanza eccezionale non può essere assunta nemmeno in considerazione del principio di certezza del diritto, poiché la Corte ha già dichiarato, in sostanza, che, fino a quando la Commissione non abbia adottato una decisione di approvazione, …il beneficiario non ha alcuna certezza in ordine alla legittimità dell’aiuto, cosicché il principio di tutela del legittimo affidamento o quello della certezza del diritto non possono essere invocati» [45]. | Zasadę tę niedawno ponownie potwierdził Trybunał Sprawiedliwości: „W sytuacji takiej jak rozpatrywana przez sąd krajowy zaistnienie nadzwyczajnych okoliczności nie może być brane pod uwagę w kontekście zasady pewności prawa tym bardziej, iż Trybunał orzekł już, że do chwili wydania przez Komisję decyzji zatwierdzającej […]beneficjent nie ma pewności co do zgodności z prawem planowanej pomocy, a zatem nie może on powoływać się ani na zasadę uzasadnionych oczekiwań, ani na zasadę pewności prawa” [45]. |
| In linea di massima, la giurisprudenza della Corte di giustizia ha stabilito che il legittimo affidamento riguardo alla regolarità di un aiuto non può essere invocato, a meno che questo non sia stato concesso nel rispetto della procedura prevista all’articolo 1, paragrafo 3, della parte I del protocollo 3 [46], facendo notare che un operatore economico diligente deve normalmente essere in grado di accertarsi che tale procedura sia stata rispettata [47].Ciononostante, la Corte ha ammesso inoltre che in circostanze eccezionali il beneficiario di un aiuto considerato illegale a causa della mancata notifica può invocare il legittimo affidamento sulla natura regolare dell’aiuto, per opporsi al suo rimborso [48]. | Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości zasadniczo nie można powoływać się na zasadę uzasadnionego oczekiwania, że pomoc jest zgodna z prawem, chyba że pomoc ta została przyznana zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 1 ust. 3 części I protokołu 3 [46]. Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości wskazuje również, że staranny przedsiębiorca powinien na ogół być w stanie określić, czy przestrzegano tej procedury [47].Pomimo to Trybunał zgodził się, że w wyjątkowych okolicznościach beneficjent pomocy, którą przyznano niezgodnie z prawem, ponieważ jej nie zgłoszono, może powoływać się na uzasadnione oczekiwania, że pomoc była zgodna z prawem, w celu zakwestionowania konieczności jej zwrotu [48]. |
| La Corte di giustizia ha statuito che il diritto di invocare la tutela del legittimo affidamento si applica quando un’autorità comunitaria abbia suscitatoaspettative fondate [49]. | Trybunał Sprawiedliwości utrzymuje, że podmiot może powoływać się na uzasadnione oczekiwania w przypadku, gdy organ wspólnotowy wzbudził oczekiwania, które są uzasadnione [49]. |
| In questo contesto, ciò significa che uno Stato o un beneficiario deve aver fondato il suo legittimo affidamento su atti anteriori dell’Autorità (o della Commissione europea) relativi, per esempio, all’approvazione di una misura di aiuto identica o simile. | W tym kontekście oznacza to, że państwo lub beneficjent musieli opierać się na wcześniejszych działaniach Urzędu (lub Komisji Europejskiej), na przykład na zatwierdzeniu tego samego lub podobnego środka pomocy. |
| Né l’Autorità né la Commissione hanno adottato decisioni in questo senso; al contrario, dato che l’Autorità non aveva ammesso le misure di aiuto fiscale approvate in Finlandia e Norvegia poco prima dell’attuazione della legge fiscale del Liechtenstein, si sarebbe dovuto capire chiaramente che le misure fiscali a favore di determinate società o determinati gruppi di società dovevano essere notificate all’Autorità [50].Infine, l’Autorità ritiene che nessuna delle argomentazioni avanzate in riferimento alla certezza giuridica possa essere considerata fondata nella fattispecie, tenuto conto della giurisprudenza della Corte e del vasto campo di applicazione dell’articolo 61 dell’accordo SEE e dell’articolo 107 del TFUE. | Ani Urząd, ani Komisja nie podjęły żadnych takich działań, a w rzeczywistości decyzje Urzędu o niezatwierdzeniu podatkowych środków pomocy w Finlandii i Norwegii tuż przed wdrożeniem ustawy podatkowej Liechtensteinu powinny wyraźnie wskazywać, że środki podatkowe sprzyjające określonym przedsiębiorstwom lub grupom przedsiębiorstw należy zgłaszać Urzędowi [50].I wreszcie, zdaniem Urzędu w niniejszym przypadku żadne argumenty dotyczące pewności prawa nie mogą być ważne z uwagi na orzecznictwo Trybunału i szeroki zakres zastosowania art. 61 (Porozumienia EOG) i art. 107 (TFUE). |
| La conclusione secondo cui le misure fiscali oggetto dell’indagine potevano costituire aiuto di Stato era chiaramente prevedibile fin dall’inizio. | Wniosek, że środki podatkowe będące przedmiotem postępowania wyjaśniającego mogą stanowić pomoc państwa, był wyraźnie możliwy do przewidzenia w każdym momencie. |
| L’Autorità non accetta pertanto la tesi secondo cui la presente decisione viola i principi fondamentali della normativa SEE. | W związku z powyższym Urząd nie zgadza się z tym, że wspomniana decyzja jest naruszeniem podstawowych zasad prawa EOG. |
| Causa C-1/09 Centre d’exportation du livre français (CELF), ministre de la Culture et de la Communication/Société internationale de diffusion et d’édition (SIDE), sentenza dell’11.3.2010. | Sprawa C-1/09, Centre d’Exportation du Livre Français (CELF), Ministre de la Culture et de la Communication przeciwko Société Internationale de Diffusion et d’Édition, wyrok z dnia 11 marca 2010 r. (dotychczas nieopublikowany). |
| Cfr. anche la causa C-91/01 Italia/Commissione, Racc. 2004, pag. I-4355, punti 66 e 67. | Zob. również sprawa C-91/01, Włochy przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2004, I-4355, pkt 66–67. |
| Decisione del Comitato permanente degli Stati EFTA | Decyzja Stałego Komitetu Państw EFTA |
| del 1o luglio 2010 | z dnia 1 lipca 2010 r. |
| relativa al sistema interno di ripartizione dei costi | w sprawie wewnętrznego podziału kosztów |
| IL COMITATO PERMANENTE DEGLI STATI EFTA | STAŁY KOMITET PAŃSTW EFTA |
| DECIDE: | STANOWI, CO NASTĘPUJE: |
| I contributi di Islanda, Liechtenstein e Norvegia (in appresso «Stati EFTA») al meccanismo finanziario del SEE per il periodo 2009–2014 devono essereripartiti in cinque quote annue e determinati secondo quanto disposto all’articolo 2. | Składki Islandii, Liechtensteinu i Norwegii (zwanych dalej „państwami EFTA”) na rzecz mechanizmu finansowego EOG na lata 2009–2014 zostają podzielone na pięć rocznych transz i ustalone na podstawie art. 2. |
| I contributi degli Stati EFTA al meccanismo finanziario del SEE per il periodo 2009–2014 sono definiti sulla base del loro prodotto interno lordo (PIL). | Składki państw EFTA na rzecz mechanizmu finansowego EOG na lata 2009–2014 są obliczane na podstawie produktu krajowego brutto (PKB). |
| Il contributo di ciascuno Stato EFTA per un determinato esercizio finanziario t deve basarsi sui dati del PIL disponibili per l’esercizio t-2 e deve corrispondere alla quota di PIL di quello Stato (t-2) nel PIL complessivo (t-2) degli Stati EFTA. | Składka na dany rok budżetowy t dla danego państwa EFTA jest obliczana na podstawie dostępnych danych na temat PKB za rok t-2 i odpowiada udziałowi PKB tego państwa (t-2) w łącznym PKB (t-2) państw EFTA. |
| Il contributo dell’Islanda a ciascuna delle cinque quote annue non può superare l’importo di 6,795 milioni di EUR. | W przypadku Islandii składka na każdą z pięciu rocznych transz nie może przekroczyć kwoty 6,795 milionów EUR. |
| Qualora il contributo dell’Islanda per un determinato esercizio finanziario t, calcolato sulla base della sua quota di PIL (t-2) nel PIL complessivo (t-2) degli Stati EFTA, superi l’importo di 6,795 milioni di EUR, il Liechtenstein e la Norvegia sono tenuti a coprire la somma in eccesso, proporzionalmente alle rispettive quote di PIL (t-2). | Jeżeli składka Islandii na dany rok budżetowy t, obliczona na podstawie udziału PKB Islandii (t-2) w łącznym PKB (t-2) państw EFTA, przekroczy kwotę 6,795 milionów EUR, Liechtenstein i Norwegia są zobowiązane do pokrycia nadwyżki proporcjonalnie do ich udziałów w PKB (t-2). |
